درمان پرحرفی با ۵ راهکار ساده

واقعاً تمایل ندارم این جمله را بگویم اما اگر می‌خواهید فردی برای شما اعتبار قائل نشود، احترامتان از بین رود، دیگران از شما خسته شوند و فرار کنند، پرحرفی کنید!». پرحرفی یکی از بدترین خودزنی‌هایی است که متأسفانه خیلی از افراد مرتکب آن می‌شوند. حتماً برای شما هم پیش آمده که از پرحرفیِ فردی کلافه شده باشید و دنبال بهانه‌ای باشید تا هر چه زودتر او را ساکت کنید اما راهی برای فرار نمی‌یابید؟ قرار گرفتن تو این موقعیت برای خود ما عذاب آور است.

پرحرفی لزوماً نشانه فن بیان خوب نیست، قبول دارم که افراد پرحرف می‌توانند سخنرانان خوبی باشند اما سخنران و گوینده خوب کسی است که کلامش اثرگذار باشد. متأسفانه پرحرفی آفت تاثیرگذاری است و به شدت ارزش گوینده را پایین می‌آورد. ما در دوره هوش کلامی، تمرینات خاصی به شرکت کنندگان می‌دهیم که طی ۳ دقیقه داستانی را تعریف کنند. این تمرینات مهارت خلاصه گویی و هوش کلامی را تقویت می‌کند.

در ادامه ۵ راهکار عالی و ساده برای جلوگیری از پرحرفی ارائه داده‌ایم که امیدواریم بخوانید و استفاده کنید و سودش را ببرید.

معایب پرحرفی

پرحرفی با اینکه زحمت زیادی ندارد اما معایب مهمی به همراه دارد:

از بین رفتن اعتبار

اعتبار به سختی به دست می‌آید اما هر لحظه در لبه پرتگاه قرار دارد. رفتار ما، کلام ما، پوشش ما و هر چه که به ما مربوط می‌شود روی اعتبار ما تاثیر می‌گذارند. در زندگی یک نکته را خوب یاد گرفته‌ام «اینکه افراد قدرتمند کم و کوتاه حرف می‌زنند». افراد سطح بالا به خوبی می‌دانند که زیاد توضیح دادن نشانه ضعف و کار افراد زیردست می‌باشد که باید به بالادستی خود گزارش بدهند.

خود را به عنوان یک مدیر بالا رتبه تصور کنید که نیازی نیست هر چیزی را توضیح دهد و هر جزئیاتی را بیان کند. او باید منظور خود را خیلی شفاف و کوتاه برساند و کارمند بشنود و اجرا کند.

در گفتگو فردی قدرت را در دست دارد که بیشتر سوال می‌پرسد وگوش می‌دهد به جای اینکه دائم حرف بزند.

بی‌توجهی و کلافگی مخاطب

دائم به اطراف نگاه کردن، خمیازه کشیدن، تکیه سر به دست، سر را خاراندن، پاها را تکان دادن، خنده‌های مصنوعی و… این نشانه‌ها هشدارهایی هستند که مخاطب علاقه‌ای به شنیدن صحبت‌های ما ندارد. معمولاً زمانی که پرحرفی می‌کنیم و موضوع گفتگو جذابیتی ندارد، مخاطب خسته می‌شود و تمایل به گوش دادن نشان نمی‌دهد.

این حالت برای ما که گوینده هستیم بسیار ناراحت کننده هست چرا که با خود می‌گوییم «با دیوار که حرف نمیزنم… یکم درکم کن… یکم به حرفام گوش بدی چی میشه… خیلی بی ادبی…. ». اما بهتر است خودمان را هم جای مخاطب بگذاریم، چرا باید به حرفای گوش دهد؟ چرا باید وقت خود را برای شنیدن حرف‌های ما تلف کند؟

اگر به وقت دیگران احترام بگذاریم و ایده‌ها و صحبت‌های خود را کوتاه‌ترین زمان ممکن ارائه دهیم، بسیار جذاب و محترم خواهیم بود.

عدم بهره‌مندی از صحبت‌های دیگران

هر فردی با خودش کوله باری از تجربه‌ها دارد که شاید ما با آن‌ها مواجه نشده باشیم و شنیدن آن‌ها می‌تواند برای ما مفید باشد. اگر بخواهیم فقط خودمان حرف بزنیم و دیگران بشنوند، فرصت یادگیری را از خود می‌گیریم.

فرد پرحرف فرصت تأمل و اندیشیدن به خود نمی‌دهد و همچنین فرصت حرف زدن به دیگران نمی‌دهد. گاهی پیش می‌آید ندانسته قضاوت و انتقاد اشتباهی انجام دهد و باعث کدورت و ناراحتی شود.

در ادامه با ۵ راهکار ساده آشنا می‌شویم که کمک می‌کند که پرحرفی خود را کنترل کنیم:

۱-بیان جزئیات ممنوع

چند وقت پیش تماس تلفنی با آقای میان سالی داشتم که بسیار خونگرم بودند. از ایشان پرسیدم «کتاب از هفت تا بی‌نهایت چه کمکی به شما کرد؟» ایشان در جواب گفتند «میخوام کمتر حرف بزنم!». همان لحظه خنده‌ام گرفت و برایم عجیب بود چون اکثر افرادی که در دوره هوش کلامی ما شرکت می‌کنند می‌خواهند کم حرفی آن‌ها برطرف گردد. اما این بار برعکس بود و این آقا قصد داشتند پرحرفی خود را درمان کنند.

من در جواب ایشان الگوهای بداهه گویی را پیشنهاد دادم، این الگوها فوق العاده هستند و هر دو مشکل کم حرفی و پرحرفی را برطرف می‌کنند. شاید برای شما سوال شود که چطور؟

به عنوان مثال الگوی prep یکی از قوی‌ترین الگوهای بداهه گویی است، شما می‌توانید کلام خود را در قالب این الگو خلاصه و شفاف ارائه دهید. طبق prep شما ابتدا نکته اصلی (p: point) را می‌گویید سپس دلیل آن را می‌آورید (r: reasen) و برای شفاف شدن آن یک مثال هم می‌زنید (E: example) در انتها مجدداً نکته اصلی را تکرار می‌کنید (p: point). تمام!

با این قالب مخاطب به خوبی متوجه منظور شما می‌شود چون هم مثال و هم دلیل آورده‌اید. با این الگو می‌توانید پرحرفی خود را کنترل کنید.

اما خبر خوب برای کم حرف این است که این الگو برای آن‌ها هم مفید است، اگر به ذهنتان چیزی نمی‌رسد و حرف کم می‌آورید به این الگوها روی بیاورید.

۲-وسط حرف دیگران نپرید

یکی از آشنایان ما دختر بچه بانمکی دارد که پرنیان نام دارد. این پرنیان کوچک علاقه زیادی به صحبت کردن دارد. کافیست یک نفر در جمع یک کلمه از زبانش خارج شود، همان موقع پرنیان خانم مانند پلنگ وسط جمع می‌پَرَد و دو دستی جلوی دهان گوینده را می‌گیرد سپس خودش شروع به حرف زدن می‌کند. جریان به همین جا ختم نمی‌شود و همگی مجبور هستند که به او گوش دهند و او را تشویق کنند!

این روحیه کودکانه در وجود همه ما هست. بعضی از افراد به این کودک درون بیشتر اجازه بروز می‌دهند و بی‌مقدمه وارد کلام دیگران می‌شوند. این کار اصلاً درست نیست و به دور از آداب معاشرت می‌باشد. البته گاهی اوقات اشتیاق ما به موضوع آنقدر زیاد است که می‌خواهیم هر چه زودتر چیزی که در ذهنمان می‌جوشد را به زبان بیاوریم. اما با این کار تاثیر کلام ما از بین می‌رود چون مخاطب هم دوست دارد حرف خودش را بزند اما در ذوقش می‌زنیم و حرف‌های او در ذهنش می‌ماند و حرف ما را نمی‌شنود.

برای جلوگیری از این پرحرفی بهتر است که تا حد امکان بین حرف دیگران حرف نزنیم!

۳-هنر خوب گوش دادن

گوش دادن صبر و حوصله زیادی می‌طلبد چون سه برابر بیشتر از حرف زدن انرژی صرف می‌کند. اما اگر این مهارت فوق العاده را خود تقویت کنیم، افراد بیشتری جذب ما خواهند شد. همه ما دوست داریم که حرف بزنیم و یک نفر پای حرف‌های بنشیند و گوش دهد. بسیار خوب… اگر پرحرفی کنیم به نیاز مخاطب بی‌توجه می‌شویم و طبیعی است که او هم نسبت به کلام ما بی‌توجه شود.

گفتگو مانند الاکلنگ است که باید یکبار ما بالا باشیم و مخاطب پایین، یکبار هم مخاطب را بالا قرار دهیم و خود هم پایین‌تر. یعنی هم گوش دهیم و هم صحبت کنیم. در کتاب آیین دوست یابی از دیل کارنگی، به شدت بر این موضوع تاکیده شده است.

۴-قضاوت نکنید

اگر می‌خواهید راه پرحرفی را بر خود ببندید، باید چراغ قضاوت را در ذهن خود خاموش کنید. قضاوت باعث می‌شود دائم طرف مقابل را سرزنش کنیم و عقاید مخالفی که نسبت به او در ذهن داریم را همان لحظه به او بگوییم. قضاوت باعث پرحرفی می‌شود و اگر بخواهیم قضاوت کنیم، دل هر ذره را هم بشکافیم جای بحث و انتقاد دارد.

به جای قضاوت طرف مقابل بهتر است که خود را جای او بگذاریم، دردها و خوشحالی‌هایش را درک کنیم، سختی‌هایی که کشیده، دستاورد‌ها که داشته همگی را درک کنیم. بسیار خوب است که بین صحبت‌های مخاطب او را تحسین کنیم تا بیشتر تشویق به صحبت شود از طرفی پرحرفی خود را نیز کنترل کرده باشیم.

۵- شما بگویید

راهکار پنجم را شما بگویید… به نظر خودتان با چه روشی می‌توان پرحرفی خود یا دیگران را کنترل کرد؟ در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید.

سخن پایانی

در آخر اینکه پرحرفی باعث می‌شود هر موقع که دیگران ما را می‌بینند، با خود بگویند «اه… بازم این اومد… الان اینقدر حرف میزنه که سردرد بگیری… کلی هم وقت آدمو میگیره» و از ما فرار کنند. پرحرفی به شدت اعتبار و ارزش ما را پایین می‌آورد و بهتر است مهارت‌هایی مانند گوش دادن و استفاده از الگوهای بداهه گویی را در خود تقویت کنیم. این مهارت‌ها به شما کمک می‌کند تا به قول شاعر گفتنی «کم گوی گزیده گوی چون دُر / تا ز اندک تو جهان شود پُر». در دوره هوش کلامی به شما کم می‌کنیم تا هوش کلامی خود را افزایش دهید و کلام خود را اثرگذارتر و قدرتمندتر کنید. برای آشنایی بیشتر با دوره هوش کلامی روی لینک مربوطه کلیک کنید.